Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

North by northwest - Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων (5/5) 1959

Διάρκεια: 133'
Παίζουν: Κάρι Γκραντ, Εύα Μαρί Σεντ, Τζέιμς Μέισον

Ίσως η μεγαλύτερη κινηματογραφική συνωμοσία που έχει γυριστεί να βρίσκεται σε τούτο το κλασικό φιλμ του μετρ Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ο ήρωάς μας ο Ρίτσαρντ Θόρνχιλ, στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας (Κάρι Γκραντ) μπλέκεται άθελά του σε μια περίεργη υπόθεση, όταν τον απαγάγει μια συμμορία, που νομίζει ότι αυτός είναι ο περιβόητος πράκτορας της CIA, Τζορτζ Κάπλαν. Έτσι λοιπόν βρίσκεται καταδιωκόμενος από πολλά πυρά. Πρόκειται περισσότερο για μια πολύπλοκη, αλλά ευχάριστη ταινία μυστηρίου και δράσης, παρά για θρίλερ.
Στο παρελθόν, ο Χίτσκοκ, πολλές φορές μας παρουσίασε ιστορίες όπου κάποιος αθώος κατηγορείται άδικα, προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του, ενώ συγχρόνως καταδιώκει τον αληθινό ένοχο (αν και ο ίδιος καταδιωκόμενος). Τούτη τη φορά όμως τα πράγματα παίρνουν απρόβλεπτη τροπή, καθώς το σπιρτόζικο σενάριο (το οποίο ήταν και υποψήφιο για Όσκαρ) και η πλοκή μας αφήνουν αδιάβαστους. 
Αξίζει να αναφέρουμε και την εντυπωσιακή Εύα Μαρί Σεντ, η οποία -αν και πρωταγωνίστρια- εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ταινία λίγο μετά τα 40 της λεπτά μέσα στο κουπέ ενός τρένου, όπου θα γνωρίσει τον Ρίτσαρντ Θορνχιλ, θα ανταλλάξει μαζί του έναν από τους πιο περίεργους διαλόγους, που έχουμε συναντήσει, θα τον κρύψει στο κουπέ της και αφού περάσουν μαζί πολλές περιπέτειες στο τέλος θα ερωτευτούν. Αρχικά, ο θεατής θα πάρει με κακό μάτι την απότομη εμφάνιση αυτής της μυστηριώδους γυναίκας (η οποία δείχνει να γνωρίζει πολλά), αλλά αργότερα θα τη λατρέψει.
Η πιο χαρακτηριστική -αλλά και η πιο διάσημη- σκηνή της ταινίας, είναι εκεί όπου ο Θορνχιλ έρχεται αντιμέτωπος με τους διώκτες του σε έναν ερημικό δρόμο, όπου τον επιτίθενται με ένα αεροπλανάκι αεροψεκασμού (βλ. σύνδεσμο). Η σκηνή αυτή έμεινε πλέον στην ιστορία της 7ης τέχνης και διδάσκεται σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου. Αποτελεί δείγμα σκηνοθετικού επιτεύγματος! Άλλη εντυπωσιακή σκηνή υπάρχει λίγο πριν το φινάλε όπου ο Γκραντ και η Σεντ, κυνηγημένοι προσπαθούν να ξεφύγουν από τους κακούς στην κορυφή τεσσάρων αγαλμάτων, όπου ο κίνδυνος της πτώσης είναι πέρα για πέρα απειλητικός.
Η "σκιά των τεσσάρων γιγάντων" είναι μία από τις πιο εμπορικές επιτυχίες του Χιτς, γυρισμένη σε απόσταση αναπνοής ανάμεσα σε δύο άλλα αριστουργήματά του: Ο δεσμώτης του ιλίγγου και Ψυχώ. Η ταινία καταφέρνει να προκαλέσει κινηματογραφικό δέος και ταυτόχρονα να διασκεδάσει με την αγνότερη έννοια του όρου. Τα πάντα κυλούν σαν καλορυθμισμένο ρολόι και οι αισθήσεις του θεατή δεν αποκοιμούνται ούτε για μια στιγμή, μέχρι το ένδοξο φινάλε. Όχι, δεν γυρνάνε πια τέτοιες ταινίες!